Animacja komputerowa czerpie ze sztuki animacji nieruchomych obiektów trójwymiarowych (np. kukiełek) i animacji poklatkowej ilustracji płaskich. W przypadku animacji 3D, obiekty (modele) budowane (modelowane) są na ekranie komputera, po czym trójwymiarowe figury otrzymują wirtualny szkielet. W przypadku animacji płaskich, korzysta się z oddzielnych obiektów (ilustracji) i oddzielnych przezroczystych warstw.
Kończyny, oczy, usta, czy ubrania modelu są następnie poruszane przez animatora w kolejnych klatkach kluczowych. Różnice wyglądu między klatkami kluczowymi są następnie przeliczane przez komputer, korzystając z procesów tweeningu i morfingu. Ważnym procesem jest tzw teksturowanie - czyli nadawanie powierzchni obiektów ich ostatecznego wyglądu (koloru, faktury, odcieni, matowości lub blików).
Istotnym elementem animacji jest światło - pracę animatora w tym zakresie można porównać do pracy operatora na planie filmowym - nadaje on charakter całości animacji kamoputerowej, jej ton. Ostatnim stadium prac jest rendering (czyli przeliczanie wszystkich efektów, po którym animacja komputerowa uzyskuje swój ostateczny wygląd.
